Εκείνος ο Οκτώβρης του ’40 βρήκε τον Τάσο Χαλκιά επίστρατο στα Γιάννινα, στο Μπισδούνι, παρέα με το κλαρίνο του, να παλεύει τα άσχημα και να υποδέχεται τα λίγα καλά.
Ειλικρινώς, πιστεύει άραγε κανείς ότι η γαλλική φαρσοκωμωδία που εκτυλίσσεται τις μέρες αυτές στην Πλας ντε Κουμουντούρ ενδιαφέρει τον οποιοδήποτε; Ενδιαφέρει ίσως τους θεατρίνους και τους κομπάρσους επί σκηνής. Ενδιαφέρει και κάποιους κριτικούς δημοσίων θεαμάτων στις εφημερίδες που αν δεν βρουν κάτι να γράψουν παύουν να εισπράττουν.
«Προσοχή εις την ψήφον σας» ειδοποιούσε τους πολίτες ένα κείμενο του 19ου αιώνα που αποδίδεται στον Εμμανουήλ Ροΐδη. Σήμερα η προτροπή είναι βέβαιο ότι θα είχε πάρει τη μορφή «Προσοχή μη τυχόν και ψηφίσετε ΣΥΡΙΖΑ». Θα πείτε: και τι να ψηφίσουμε; Λάθος ερώτημα, γιατί έχετε ήδη βάλει το κάρο πριν από τα ζα. Πολίτες που έχουν σώας τας φρένας πρώτα βλέπουν και αποφεύγουν τον κίνδυνο και μετά σκέφτονται για τα υπόλοιπα. Όσο δυσάρεστα ή προβληματικά και αν είναι.
Παντού. Εκτός από τη Ροδόπη, όπου μια θλιβερή συμμαχία άφησε μια τελευταία κηλίδα ντροπής πάνω στον χάρτη. Ποτέ στην πολιτική μας ιστορία το κεντρικό σύνθημα του δεύτερου κόμματος που ζητούσε να διώξει από την κυβέρνηση το πρώτο δεν αποδείχθηκε τόσο προφητικό και τόσο αποτελεσματικό: εναντίον του εαυτού του.
Σε ασυνήθιστη και εξαιρετικά ενοχλητική για κάθε πολιτισμένο αναγνώστη ερώτηση του διευθυντή της Καθημερινής, μια εβδομάδα μετά τον εκλογικό θρίαμβο της 21ης Μαΐου, ο Πρωθυπουργός απάντησε με απόλυτη ψυχραιμία στη συνέντευξή του την περασμένη Κυριακή:
Αλέξης Παπαχελάς: Ακούστηκε πολύ στην προεκλογική περίοδο το «Μητσοτάκη γ…σαι». Πώς νιώθατε εκείνη την ώρα και τι σας έλεγε αυτός ο κόσμος; Τι έχετε καταλάβει ότι έλεγε αυτός ο κόσμος;
Κυριάκος Μητσοτάκης: Δεν ξέρω αν υπήρχε αυτός ο κόσμος στην πραγματικότητα ή ήταν μία πάρα πολύ μικρή μειοψηφία. Εγώ δεν το συνάντησα αυτό. Ειλικρινά το λέω, ...
Προς τον απλανή Ν. Ανδρουλάκη: Θα διατηρήσει στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ ένα δίποδο που ακούει στο όνομα Γιάννης Κανελλάκης, το οποίο έκανε εκκλήσεις για βομβιστικές επιθέσεις και δολοφονίες του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα και αρκετών πολιτικών;
«H Ανατολή που ροδίζει, / της γλυκιάς Πατρίδας τις πικρές ανάσες, / του Λαού μας καημούς κι ελπίδες / θερμαίνει. / Το ταξίδι μακρύ. / Το φορτίο βαρύ. / Κι ’σεις / Δρακογενιάς βλαστοί / Τιμονιέρηδες. / Και ’μεις / την τιμή και την περιφάνεια των πατεράδων μας / μοναδική κι ανεξίτηλη κληρονομιά / κουβαλάμε. / Προορισμός “προόρισται” μοναδικός. / Η λευτεριά, η γνώση και το δίκιο.
Στέλιος Παππάς [= πατέρας του κατάδικου Νίκου] 29/7/2016Στον σ. Αλέξη μια μέρα μετά.»
Ένα από τα μεγαλύτερα κακουργήματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ήταν η σταλινική διαχείριση της πολύνεκρης τραγωδίας στο Μάτι τον Ιούλιο του 2018. Όχι μόνο για όλα όσα διέπραξαν –κυρίως διά παραλείψεων– η τότε ανεκδιήγητη κυβέρνηση και οι αδιάφοροι και ανίκανοι υπεύθυνοι του Συριζαϊκού κρατικού μηχανισμού, αλλά για τον ξετσίπ(ρ)ωτο εμπαιγμό εκ μέρους του τότε ανίκανου για οτιδήποτε καλό πρωθυπουργού.
