Οι ισλαμιστές δεν πιστεύουν στη δυνατότητα μεταρρύθμισης των κοινωνιών τους μέσω οικονομικών και κοινωνικών προγραμμάτων. Την κυριαρχία την έχει ο Θεός και όχι ο λαός. (Χάμιντ Αμπντελσάμαντ)
Εκείνος ο Οκτώβρης του ’40 βρήκε τον Τάσο Χαλκιά επίστρατο στα Γιάννινα, στο Μπισδούνι, παρέα με το κλαρίνο του, να παλεύει τα άσχημα και να υποδέχεται τα λίγα καλά.
Ειλικρινώς, πιστεύει άραγε κανείς ότι η γαλλική φαρσοκωμωδία που εκτυλίσσεται τις μέρες αυτές στην Πλας ντε Κουμουντούρ ενδιαφέρει τον οποιοδήποτε; Ενδιαφέρει ίσως τους θεατρίνους και τους κομπάρσους επί σκηνής. Ενδιαφέρει και κάποιους κριτικούς δημοσίων θεαμάτων στις εφημερίδες που αν δεν βρουν κάτι να γράψουν παύουν να εισπράττουν.
Μια πρόταση: Μήπως εκεί στα Σύριζα θα έπρεπε να σκεφτούν σοβαρά την ανάκληση στην υπηρεσία «εξ εφέδρων» του Νίκου Κωνσταντόπουλου, προέδρου του Συνασπισμού πριν αναλάβει την προεδρία του ΠΑΟ;
Κι εκεί που περιμένανε να δούνε πρωθυπουργό συνταγματολόγο, νά σου πάλι ο Μητσοτάκης! Ο παλαιός «αντιμητσοτακισμός» ήταν επάγγελμα. Ο νέος είναι κακόγουστη κωμωδία. Εκεί λοιπόν που οι επηρμένοι «παράγοντες» της ολιγαρχίας και των ΜΜΕ περιμένανε να «κοντύνουν» έστω τον πρωθυπουργό, όλα δείχνουν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έχει άνετη πλειοψηφία για να κυβερνήσει τη χώρα παρά τις υποδείξεις και τους εκβιασμούς τους.
Μία από τις θεωρούμενες «εκπλήξεις» των εκλογών της 25ης Μαΐου υπήρξαν τα ποσοστά που έλαβε το κόμμα «Νίκη», ιδίως στη Βόρεια Ελλάδα. Την έκπληξη ενισχύει το γεγονός ότι ο σχηματισμός αυτός, σε αντίθεση με την αμέσως επόμενη στην κατάταξη «Πλεύση Ελευθερίας», είναι νεοσύστατος, επιπλέον δε η ηγεσία του δεν διαθέτει ούτε το «χάρισμα» ούτε την αναγνωρισιμότητα της τέως προέδρου της Βουλής του 2015.
Οι Ελληνικές Αρχές ούτε τώρα κρίνουν σκόπιμο να ζητήσουν τη συνεργασία των αντίστοιχων Ιταλικών ή της Ιντερπόλ, ώστε να ανοίξουν τα τηλέφωνα της Μαροκινής «ακτιβίστριας» Nawal Soufi που φέρεται να ζει στην Ιταλία και να την ανακρίνουν για τον ύποπτο ρόλο της στην υπόθεση του πολύνεκρου ναυαγίου στα διεθνή ύδατα ανοιχτά της Πύλου.
