Δεν ξέρω γιατί αλλά υπάρχουν συμπολίτες που εντάσσουν τον ΣΥΡΙΖΑ στο περίφημο «δημοκρατικό τόξο». Που θεωρούν τα στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δημοκράτες.
Στην πραγματικότητα ο ισχυρισμός αυτός είναι τόσο ακραίος όσο το να ισχυρίζεται κανείς ότι ο Νίκος ο Ρίζος ήταν πανύψηλος ή ότι ο Γιάννης ο Αντετοκούνμπο είναι λευκός. Πρέπει κανείς να έχει υποφέρει από ολική πνευματική τύφλωση για να μην μπορεί να δει ότι η δημοκρατία δεν είναι το αγαπημένο πολίτευμα των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και ότι οι σύντροφοι απλώς τη χρησιμοποιούν για την επίτευξη των σκοπών τους.
Κι εξηγώ:
Αν ρωτήσετε κάποιον να σας πει 5 ιστορικές προσωπικότητες που θαυμάζει και σας πει: «Ο Μουσολίνι, ο Φράνκο, ο Σαλαζάρ, ο Πινοσέτ και ο Γεώργιος Παπαδόπουλος» δεν υπάρχει ούτε μια στο εκατομμύριο να πείτε: «Α, να ένας δημοκράτης». Και είναι λογικό. Άνθρωποι που θαυμάζουν δικτάτορες δεν μπορεί να είναι δημοκράτες. Συνεπώς είναι εντελώς παλαβό να θεωρούνται δημοκράτες οι άνθρωποι που αν τους κάνεις την ίδια ερώτηση θα αραδιάσουν μια σειρά από αιμοσταγείς δικτάτορες και τα πρωτοπαλίκαρά τους. Πόσο δημοκράτης να είναι κάποιος που θαυμάζει τον Λένιν, τον Μάο, τον Κάστρο ή τον Τσε Γκεβάρα; Προφανώς όσο βίγκαν είναι κάποιος που σε μια ταβέρνα παραγγέλνει μια σπαλομπριζόλα.
Το πιο θλιβερό από όλα (και η απόδειξη της ισχύος της προπαγάνδας της Αριστεράς ή της ανοησίας όσων την πιστεύουν) είναι πως αυτήν την αυταπόδεικτη αλήθεια δεν την αρνούνται μόνο οι συριζαίοι οι οποίοι προφανώς έχουν κάθε λόγο να περνιούνται για δημοκράτες. Δυστυχώς (και παρανοϊκώς) την αρνούνται και συμπολίτες που (τυπικά τουλάχιστον) καμία σχέση δεν έχουν με τον ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι δημοσιογράφοι, επιστήμονες και καλλιτέχνες ανταλλάσσουν αβρότητες και χαριεντίζονται με ανθρώπους που θαυμάζουν αυτούς που βασάνισαν, εκτόπισαν και εκτέλεσαν όσους δημοσιογράφους, επιστήμονες και καλλιτέχνες δεν υπέκυψαν στις επιθυμίες τους. Δηλαδή με ανθρώπους που θα έπρεπε να τους αποφεύγουν όπως ένα πρόβατο τη σούβλα. Και τελικά αυτοί οι συμπολίτες, αυτοί που αρνούνται να παραδεχτούν το προφανές, είναι οι καλύτεροι βοηθοί του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι εκείνοι που κυρίως ευθύνονται για το ότι αυτό το εχθρικό απέναντι στη δημοκρατία κόμμα πρωταγωνιστεί στην πολιτική ζωή. Γιατί ο αντιδημοκρατικός ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ήταν τίποτα χωρίς την αποδοχή από τους δημοκράτες/ φιλελευθέρους/ ο,τιδιαολολενεοτιειναι συμπολίτες που πιο πολύ από τη δημοκρατία αγαπούν τις δημόσιες σχέσεις και τις για κάθε ενδεχόμενο καβάτζες τους.
