Το βράδυ των εκλογών της περασμένης Κυριακής 21 Μαΐου όλοι εντυπωσιαστήκαμε από τον εκπληκτικό θρίαμβο του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και την αμείλικτη τιμωρία του λούμπεν λαϊκισμού.
«Στρατάρχης» σχεδιασμού της εκλογικής εκστρατείας του ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε ο Ν. Μαραντζίδης. Πρόκειται για έναν «πολιτικό επιστήμονα» (με γνωστικό αντικείμενο Πολιτική και Κοινωνικές Ταυτότητες) που άλλοτε παρουσιάζεται ως ιστορικός και άλλοτε ως δημοσκόπος.
Στο Τσιπρόκομμα ονομάζουν χαϊδευτικά τον διασυρμό ήττα! Αν ζούσε ο αείμνηστος Αναγνωστάκης θα έγραφε την ποίηση του διασυρμού. Παλιότερα είχαμε τη λεγόμενη ποίηση της ήττας. Τώρα έχουμε την ήττα της καζούρας.
Η κυρά Ζωή Κωνσταντοπούλου του Νικολάου, ιδιόρρυθμη πρόεδρος του ιδιόκτητου θιάσου της, έβγαλε την 1η σε ψήφους υποψήφια βουλευτή κα Όλγα Δάλλα (Νότιος Τομέας Αθηνών) και στη θέση της έβαλε τον κωμικό Μπιμπίλα, που είχε έρθει τρίτος στην Α΄ Αθηνών. Εκεί, μετά από τον Εγωτιστικό Εαυτό Της, τοποθέτησε δεύτερο τον σημερινό σύντροφό της (!) αγνώστων λοιπών στοιχείων. Αυτό στη γλώσσα του Λακάν λέγεται «μωβ πλεύση προς τα βράχια».
